Web Analytics Made Easy - Statcounter

نه به‌عنوان یک روزنامه‌نگار و نه به‌عنوان یک معلم، اساسا با خودم قرار ندارم درباره هر موضوعی و هرکسی واکنشی داشته باشم و چیزی بنویسم. فکر می‌کنم بعضی موضوعات حتی ارزش یک استوری در فضای مجازی را هم ندارند؛ مثل واکنش به رفتار این روزهای برخی به‌اصطلاح سلبریتی‌ها که به نظر می‌رسد باید این عنوان را به خاطر رفتارهای برگزیده‌ای کسب کرده باشند که بتواند در مخاطبانِ حداقل عام الگوسازی کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

ولی هرچه زمان می‌گذرد و هرچه بیشتر آب گل‌آلود می‌شود ماهیت برخی از اینها بیشتر از قبل نمایان می‌گردد، مثلا همین حمید آقای!! فرخ‌نژاد که به دست هنرمند بزرگی همچون خسرو سینایی پایش به سینما باز و بعد از درخشش در فیلم تحسین‌برانگیز «عروس‌آتش» جای پایش در سینما محکم و باعث شد کارگردانان دیگر همچون ابراهیم حاتمی‌کیا، اصغر فرهادی، سعید سهیلی، پرویز شیخ‌طادی و... نیز او را در لیست بازیگران آثار درخشان‌شان قرار دهند.

برای من همیشه همکاری با افراد صاحب‌سبک و صاحب‌اندیشه بستری برای آموختن است، نه‌آموختن فن و حرفه که آموختن اندیشه، آموختن جهان‌بینی برای این‌که میدان دید و عملم را ارتقا دهم و تصور می‌کنم این یک ایده و اصل جهانشمول است. وقتی در بستر نزدیکی با آدم‌هایی قرار می‌گیریم که نگاه عمیق‌تری به زندگی و هستی دارند، صاحب اندیشه و فکر هستند و روح زلالی دارند، باید از آنها تاثیر بگیریم و این تاثیر را در راه و روش زندگی نشان دهیم وگرنه این‌که فقط اسم‌مان در کنار اسم بزرگان قرار بگیرد، باختیم و انگار حمید فرخ‌نژاد از همین بازنده‌هاست.

کسی که با بزرگی همچون خسرو سینایی همکاری می‌کند و فرصت تجربه‌اندوزی و آموختن در کنار هنرمندان بزرگ را پیدا می‌کند، چطور می‌تواند کمترین بهره معنوی از این همکاری‌ها و ارتباطات نبرد؟ چطور می‌تواند اصلی‌ترین و کمترین مولفه یک انسان اخلاق‌مدار را نداشته باشد؟ چطور می‌تواند تا این اندازه از اعتماد هنرمندان و مخاطبانش سوءاستفاده کند؟ افرادی مثل حمید فرخ‌نژاد چطور فراموش می‌کنند که وقتی پا در عرصه گسترده‌ای همچون هنر آن‌هم هنر سینما می‌گذارند دیگر خودشان و برای خودشان نیستند؟ این‌که هر هنرمندی اعم از کارگردان و بازیگر در عرصه سینما قطعا امیال و اهداف شخصی را دنبال می‌کند، امر مسلمی است ولی باید بدانند هنر و خصوصا سینما به‌دلیل گستره آن که تاثیرگذاری آن را بیشتر می‌کند و هم به‌دلیل گران‌بودن، صرفا عرصه پیگیری اهداف شخصی نیست. فرخ‌نژاد با رفتارهای چند سال اخیر خود نشان داد نه‌فقط به‌دنبال اهداف شخصی خود است، بلکه سینما و مخاطبانش کمترین ارزشی برای او ندارند. چون به‌راحتی هم فرصت‌سوزی می‌کنند، هم به اعتمادها لگد می‌زنند و هم به اموال و سرمایه‌های دولتی آسیب می‌رسانند. همین الان حمید فرخ‌نژاد در سریال «سقوط» به کارگردانی محمدحسین مهدویان بازی کرده که نقش یک مامور امنیتی را دارد؛ سریالی که به محض اتمام بازی‌اش راهی آمریکا و آنچه نباید را مرتکب شد. سؤال این است: تکلیف این سریال و سرمایه‌های مادی و معنوی آن چه می‌شود؟

این‌که فرخ‌نژاد همچون هم‌مسلکانش، برزو ارجمند و احسان کرمی به‌دنبال محکم کردن جای پای خود در آمریکا هستند و در چه مسیر سراشیبی‌ای قرار گرفته‌اند، حتما به خودشان مربوط است، ولی آنها با این کارهایشان هم نشان می‌دهند تا چه حد وطن‌فروشند و هم چطور مثل دشمنان این سرزمین خیلی راحت سرمایه‌های ملی را به باد می‌دهند. این‌که الان تکلیف سریال مهدویان یا فیلم‌های دیگری که این به‌اصطلاح سلبریتی در آن نقش داشته است چه می‌شود سوالی است که قطعا نه‌فقط ذهن دست‌اندرکاران آن سریال و فیلم‌ها را به خود جلب کرده است، که بسیاری از مخاطبان عام و خاص نیز اجازه دارند این سؤال را بپرسند، البته اگر زبان پاسخ‌گویی باشد یا اصلا اگر امکان پاسخ‌گویی داشته باشند. چون بعضی وقت‌ها این‌قدر کار خراب شده است که هیچ پاسخی، توان هضم آنچه شده است را ندارد. البته باید ما مخاطبان عام و خاص و صدالبته دست‌اندرکاران سینما از رفتارها درس بگیرند و حواس‌شان جمع باشد با چه کسی کار می‌کنند. فرخ‌نژاد در غائله آن گفت‌وگوی مجازی کلامی بر زبان رانده بود که باید باعث طردش از همه محافل سینمایی و مانع هرگونه همکاری می‌شد، درحالی‌که انگار یا اعتماد یا دیده اغماض باعث شد که چشم بر خطای او بسته شود، اعتماد و اغماضی که به‌راحتی آن را لگدمال کرد و فکر نکرد که چطور باعث خواهد شد پایه اعتماد و اغماض لرزان شود و دیگر به هرکسی اعتماد نشود و چشم به روی خطاها بسته نشود.

 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: سرمایه گروه فرهنگ و هنر سرمایه ها فرخ نژاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۳۹۵۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟

حضور بازیگران سینما و تلویزیون، روی صحنه تئاتر، طی سال‌های اخیر، با موجی از واکنش‌های متفاوت مواجه بوده است. عده‌ای این حضور را غنیمت شمرده و آن را به نفع مصادیقی، چون جریان اقتصادی تئاتر نسبت دادند و در مقابل، برخی این حضور را ناامن دانسته و ساحت نمایش و صحنه را مبرا از آن رخداد‌هایی که مقابل دوربین سینما و تلویزیون می‌گذرد، می‌دانند.

خاک صحنه دامن‌گیر است

این تقابل طی سالیان اخیر، همواره به محلی در جهت مناقشه دو گروه تبدیل شده است، اما کفه قضاوت همواره به نفع موافقان این حضور، سنگینی کرده است علی‌الخصوص آن‌که طی ماه‌های اخیر، اخباری مبنی بر حضور اینفلوئنسر‌ها روی صحنه نمایش حسابی خبرساز شده بود. در چنین شرایطی استدلال موافقان حضور بازیگران سینما و تلویزیون در تئاتر این بود که در این زمینه، آیا حضور بازیگر حرفه‌ای موجه است یا حضور اینفلوئنسرها؟

بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارنددر حال حاضر بازیگرانی، چون فرهاد آئیش، صابر ابر، بهرام افشاری، نادر فلاح، بهنام تشکر، کوروش سلیمانی، رامین ناصرنصیر، امیرحسین فتحی، نورا هاشمی، صدف اسپهبدی، محمد نادری نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند؛ حضور بازیگران شناخته‌شده دیگر به پای ثابت تقویم سالیانه کشور تبدیل شده به‌گونه‌ای که در هر برهه زمانی در طول سال، بازیگران چهره‌ای را یافت می‌کنیم که نمایش‌هایی را به روی صحنه دارند.

لازم است به این نکته مهم اشاره کنیم که بسیاری از بازیگرانی که امروز به ستاره‌های دنیای سینما، شبکه نمایش خانگی و تلویزیون تبدیل شده‌اند، از تئاتر شروع کرده‌اند و خاستگاه تئاتری دارند و اکنون که پس از مدتی، دوباره به صحنه تئاتر بازگشته‌اند، نمی‌توان این ایراد را بر آنها وارد دانست که چرا خود را به هنر نمایش سنجاق می‌کنند. خاک صحنه دامن‌گیر است و اگر باید انتقادی را به این دسته از بازیگران وارد دانست، باید عنوان کرد که چرا در طول این مدت، در عرصه نمایش کم‌کاری داشته‌اند.

فارغ از این اتفاق، اگر بازیگری، خاستگاه تئاتری نداشته باشد و حالا به هر دلیلی درصدد تجربه‌اندوزی در این عرصه است، چرا باید جلوی این حضور را گرفت؟ نخست آن‌که تمرینات منحصر تئاتر سبب کسب مهارت‌های نوین و متفاوتی در آن بازیگر می‌شود که در ادامه مسیر بازیگری او تاثیرات مثبتی به همراه خواهد داشت.

چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم استثانیا سبب رونق اقتصادی تئاتر می‌شود که در تمام این سال‌ها به‌عنوان پاشنه آشیل نمایش مطرح بوده و ناملایمات بسیاری را در این هنر اصیل رقم زده است. ثالثا، هر نمایشی، نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده دارد. با توجه به حساسیت‌های بالایی که در این زمینه وجود دارد و البته وسواسی که به ویژه در نگاه کارگردان موجود است، نمی‌توان این‌گونه اندیشید که یک بازیگر با هر قابلیتی که داشت، می‌تواند به روی صحنه رفته و اساسا شایستگی چنین حضوری را ندارد چرا که تمام این موارد، از فیلتر کارگردان و دیگر صاحبان نمایش عبور کرده و چیزی به دلخواه بازیگر رقم نمی‌خورد.

فارغ از تمامی این موارد، هم‌اکنون چندین نمایش وجود دارند که از هیچ بازیگر چهره‌ای استفاده نکرده و بنابراین فضا برای کسانی که منحصرا فعالیت خود را در تئاتر دنبال می‌کنند به راحتی فراهم است و اینکه برخی عنوان می‌کنند حضور سلبریتی‌ها، محدود شدن فضای کاری هنرمندان عرصه تئاتر را تشدید می‌کند، منطق درستی نداشته و نمی‌توان بر آن تکیه کرد.

«حضور سلبریتی‌ها در عرصه تئاتر تاکنون منتج به اتفاق‌های خوبی شده که مهمترین آن، فروش بالای آن آثار بوده که اقتصاد این هنر را در طول سال با افزایش قابل‌توجهی همراه کرده و سبب می‌شود تا سانس‌های برخی از این نمایش‌ها تا روز‌های متوالی رزرو شده و سالن‌ها پر شوند»

هنر تئاتر در کشور، نسبت به سینما و شبکه نمایش خانگی، از برخی محدودیت‌های بعضا تاریخی رنج می‌برد. در طول این سال‌ها تلاش‌های بسیاری صورت گرفته تا بسیاری از این محدودیت‌ها مرتفع شود. رویکردی که قطعا با استقبال دوستداران و دلسوزان این هنر همراه است بنابراین نباید با ایراداتی از این دست، زمینه فعالیت در این عرصه را محدود کرد و مخاطب را نسبت به این هنر، دلسرد کرد. حداقل امروز که هنر نمایش، تلالویی ویژه در حیات پساکرونایی خود دارد، باید با همبستگی و دلسوزی، زمینه اعتلای بیشتر هنر تئاتر در کشور را رقم زد و موانع پیش‌رو را عقلانی و حساب‌شده مرتفع کرد.

منبع: ایرنا

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی

دیگر خبرها

  • بازیگر تایتانیک و ارباب حلقه‌ها درگذشت
  • بررسی «مست عشق» حسن فتحی در رادیو
  • «تگزاس ۳» به سینما می‌آید
  • مست عشق، ماجرای یک تابوشکنی در سینما
  • آموختن اتول‌رانی زیر تابلو پرستو | مسئول آموزش رانندگان یک افسر روسی بود
  • (عکس) تصاویری خاص و متفاوت از میلاد کی‌مرام سوژه رسانه‌ها شد
  • آیا سلبریتی‌ها جای کسی را در تئاتر تنگ کرده‌اند؟
  • تصویر قدیمی از بازیگر معروف و برادرزاده‌اش + عکس
  • تبلیغات گل درشت در تلویزیون، سینما و شبکه نمایش خانگی به مرز فاجعه رسیده است/ تلویزیون شفاف‌سازی کند
  • نمایش مستند «مدرسه در دست بچه ها» در موزه سینما